Классовая сегрегация и белорусский ад

[metaclass]

"Администрацию одной торговой сети, к слову, попросили убрать с выхода плакат с вакансиями и расценками: учителей и медиков нервируют зарплаты"
http://aliaksei.livejournal.com/2193659.html?thread=13266171&style=mine#t13266171

"Белорусы отказываются расплачиваться банковской картой из-за страха выглядеть глупо перед кассиром и очередью"
http://dengi.onliner.by/2013/05/22/belorusy-beznal/

У меня лично основной заеб - это то, что рядом с моей полной тележкой всякой жратвы в гипере стоит какая-нибудь тщедушная бабушка с одним пакетом молока и буханкой хлеба, в лучшем случае - с какой-нибудь поддельной недоколбасой. Это просто мрак, их существование напоминает мне о том, что мы все умрем.

Надо сделать отдельные магазины "не для бедных", где все будет в три раза дороже, чтобы туда ходили успешные программисты и прочая псевдо-элита, а тех, кто с зарплатами >3k$ ходит в обычные магазины - подвергать остракизму и унижению. А за счет налогов с этих магазинов платить бабушкам увеличенные пенсии.

Comments

[a-sad-one.livejournal.com]

>А ў пачатку 90-х узровень быў увогуле параўнальны з краінамі Афрыкі, але затое у крамах на вітрынах шмат чаго ляжала ў адрозьненьне ад СССР. Можна было падыйсьці і паглядзець.
Ды не скажу, каб быў такі ўжо пізьдзец. Прыгожыя імпартовыя смакоцьці, натуральна, каштавалі вельмі дахера, але звычайнае жрава было цалкам даступным. Праўда, нельга сказаць, каб ягоны асартымэнт і якасьць моцна ўражвалі. Напэўна, усё было прыблізна гэтак жа, як і пры разьвітым саўку. Дык вось тады шчэ народ ня кінуў прысядзібную сельскую гаспадарку, і вырашаў пытаньне асартымэнту і вітамінаў ўласнымі сіламі, так.

> карацей тыя самыя 83% маюць заробкі прапарцыйныя пенсіям, што ў 80-я, што цяпер, таму няма падстаў сьцьвярджаць, што усё стала істотна даступней.
Усё стала істотна даступней у першую чаргу за кошт шырокага зьяўленьня ў продажы якаснай прадукцыі. А вось у тыя часы чалавеку, які ня меў доступу да спэцкармушак, ці хаця б разьмеркаваньня нішцякоў на працы, дастаць нармальнае жрава было праблемай, так.

>1. Стала менш вясковага насельніцтва, якое магло б за гэтым прыглядаць 365 гадоў на год.
За ім ня трэба сачыць 24/7/365. Выпадкі крадзяжоў сельгаспрадукцыі на лецішчах здараліся досыць рэдка, і звычайна ўчыняліся тымі ж вяскоўцамі.

>2. Складаней знайсьці каня ці трактар па той жа прычыне.
За трактар у калгасе нічога не скажу, а вось малая мэханізацыя (усялякія культыватары-ўрот'ябатары) такі стала даступнай, калі няма свайго -- можна дамовіцца з суседзямі. Народ гэтым рэальна карыстаецца.

>3. Няма магчымасьці прадаць лішкі па прымальным кошце.
А што такое "прымальны кошт"? Вышэйшы на 300-1000% ад рынкавага за "экалягічнасьць" і "дзедаўскія мэтады вырошчваньня"? Натуральна, дурняў мала.

>4. Прапаганда і агрэсіўная рэкляма навязалі спажывецкі лад жыцьця.
Нібыта яго раней не было. Адно што тады народ марыў і гадамі зьбіраў грошы на дыван і сэрвіз, а цяпер -- на айфон і тэлевізар на паўсьцяны.

Па вялікім рахунку, адзінае, што зьмянілася з тых часоў -- мажлівасьць нармальна харчавацца не займаючыся прысядзібнай сельскай гаспадаркай. Гэта яе і забіла. Ну і добра.